1934'te yayımlanmış Ayaşlı ve Kiracıları adlı romanı, Cumhuriyetin ilk yıllarındaki Ankara'nın görgülü görgüsüz çeşitli çevrelere bağlı insanlarının, oda oda kiraya verilen bir evdeki yaşantılarıyla birlikte, dedikodular, kumar partileri, türlü çıkar hesapları, mal-mülk kaygılarını gösterir. Bu romanda, yurdun dört bir köşesinde tanımak imkânını bulunduğu Türk insanının psikolojisini canlandırır Memduh Şevket Esendal, Ayaşlı ve Kiracıları romanında Cumhuriyet sonrası Ankara'sında bir apartmanın dokuz Memduh Şevket Esendal, Ayaşlı ve Kiracıları romanında Cumhuriyet sonrası Ankara'sında bir apartmanın dokuz dairesinde oturanların günlük yaşamlarından kesitler verir. Ankara'nın kuruluş yıllarında, yıkılan bir düzenden yeni bir toplumsal düzene geçmenin sarsıntıları arasında bocalayan "küçük adam"ların yaşantılarını dile getirir. Roman yeni yapılmış bir apartmanın dokuz odalı, oda oda kiraya verilmiş bir katında geçer. Burası Ayaşlı İbrahim Efendi adında, eşkıyalık, zaptiye çavuşluğu, arzuhalcilik, otelcilik yapmış, şaşılacak derecede çeşitli kılıklara girip çıkmış bir adamın elindedir.
Ayaşlı İbrahim Efendi, dokuz odalı apartman dairesini uygun fiyatla kiralar. Hancılıktan ve otelcilikten edindiği deneyimlerle bu dairenin her odasını ayrı bir aileye kiralar. Birisi de kendine ve üvey kızına kalır. Apartmanın dokuz odasına karşılık banyosu, tuvaleti ve mutfağı ortak kullanılır. Ayaşlının kiracıları bu yüzden içli dışlı yaşamak, günlük yaşamın kurallarına uymak zorunluluğu duyar. Aileler genellikle orta halli kimselerdir.