Özdemir ASAF

Özdemir Asaf (1923-1981)

       11 Haziran 1923 tarihinde Ankara'da doğdu. Asıl adı Halit Özdemir Arun'dur. Babası Mehmet Asaf Şura-yı Devlet'in kurucularındandır. Babasının öldüğü yıl, 1930, Galatasaray Lisesi'nin ilk kısmına girdi. 1941 yılında 11. sınıfta, bir ek sınavla Kabataş Erkek Lisesi'ne geçip 1942 yılında mezun oldu. Hukuk Fakültesi'ne, İktisat Fakültesi'ne (3. sınıfa kadar) ve bir yıl Gazetecilik Fakültesi'ne devam etti. Bu arada Tanin ve Zaman gazetelerinde çalıştı ve çeviriler yaptı. İlk yazısı Servet-i Fünun, Uyanış dergisinde çıktı. 1951 yılında Sanat Basımevi'ni kurdu ve kitaplarını Yuvarlak Masa Yayınları adı altında yayımladı. 28 Ocak 1981'de hayata veda etti. Özdemir Asaf'ın ilk eşi Sabahat Selma Tezakın'dan Seda isimli bir kızı; ikinci eşi Yıldız Moran'dan ise Gün, Olgun ve Etkin adında üç oğlu vardır.

                Asıl adı Halit Özdemir. Zengin bir duygu ve düşünce dünyasından kaynaklanan kendine özgü şiirleriyle tanınan şair İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi ve İktisat Fakültesi Gazetecilik Enstitüsü'nde- ki öğrenimini yarıda bıraktı (1947). Bir süre sigortacılıkla uğraştı. Zaman ve Tanin gaze­telerinde çevirmen olarak çalıştıktan sonra İstanbul'da Sanat Basımevi'ni kurarak (1950) matbaacılığa başladı. Bu arada kendi şiir kitaplarını bastı, ayrıca Yuvarlak Masa Yayınları'nı kurdu (1955).

       İlk şiirleri Servetifünun-Uyanış dergisinde yayımlandı (1940-44). Daha sonra çeşitli dergilerde ve Vatan gazetesinin sanat sayfa­larında şiirleri çıktı. Özgün ve etkileyici bir dil kullanan Özdemir Asaf şiirdeki "ikinci kişi" meselesini ele aldı. İkinci kişiyle olan bağlarını çeşitli yönlerden işledi ve kendi davranışlarını, soyutlama yoluyla bir düşün­ce düzeyine yükselterek çözümlemeye çalış­tı. Özellikle son döneminde, dize sayısını azaltarak duygu ve zekâ pırıltılarının kay­naştığı kısa şiirler yazdı. Şiirlerinin bir bölümünde toplumla, yaşadığı çağla ve kendisiyle hesaplaşmasının buruk öfkesi gözlemlenir. Bu yaklaşımla yeni taşlama biçimleri üreterek alay ve taşlama şiirine egemen olan öğeleri ustaca kullandı. Yarat­tığı özgün şiir dünyasında insan ve toplum ilişkilerine yönelik temaları başarıyla dile getirdi. İnsan ilişkilerinin toplumsal ve bi­reysel düzlemlerdeki çelişkilerini sen-ben ikileminde verdi. Sık sık kullandığı sevgi, ayrılık, ölüm temalarının yerini sonradan kaçışın ve umutsuzluğun tedirginliği aldı

Şiirleri

Dünya Kaçtı Gözüme - 1955

Sen Sen Sen - 1956

Bir Kapı Önünde - 1957

Yumuşaklıklar Değil - 1962

Nasılsın - 1970

Çiçekleri Yemeyin - 1975

Ben Değildim - 1978

Bugün ve Bugün (Yayımlanmamış şiirler) - 1984

Benden Sonra Mutluluk (Yayımlanmamış şiirler)

Çiçek Senfonisi (Toplu şiirler) - 2008

Sen Bana Bakma, Ben Senin Baktığın Yönde Olurum (Kendi sesinden şiirler) - 2012

 

Etika(Etika, Ethica veya Törebilim gibi isimlerle Türkçeye çevrilmiş, özgün tam adı Ethica Ordine Geometrico Demonstrata olan Baruch Spinoza'nın ünlü felsefî eseri.)

Yuvarlağın Köşeleri - 1961

Yuvarlağın Köşeleri-2 (Ölümünden sonra) - 1988

Öykü

Dün Yağmur Yağacak (Ölümünden sonra) - 1987

Otokopi-Deneme

Özdemir Asaf'ça (Ölümünden sonra) - 1988

Çevirdiği Kitaplar

Reading Zindanı Balladı (Oscar Wilde) - 1968

Test Çöz