|
Türkçe |
Kazakça latin |
|
Uzaktaki Kardaşıma Uzakta ağır azap çeken kardeşim Solmuş laleler gibi kuruyan kardeşim Etrafını sarmış düşman ortasında Göl gibi gözyaşı döken kardeşim
Önünü ağır kaygı örtmüş kardeşim Ömrünce yaddan cefa görmüş kardeşim Hor bakan, yüreği taş, kötü düşman Diri diri derini soymuş kardeşim
Anamız bizim? Bizlerse birer tay Bağrında yürümedik mi serazat Yüzümüz değil miydi ışık saçan ay?
Tepişip bir döşekte yatışmadık mı? Anamız olan Altayın ak sütünden Beraber emip, beraber tadışmadık mı?
Şarıldayıp, gürül-gürül dağdan inerek Hazırdı uçan kuş, kopan yel gibi Dilesek bir bir atlar, tıpkı Burak
Gelende sen pars gibi bir er olarak Akdeniz, Karadeniz ötelerine Kardeşim, gittin beni bırakarak
Uçsam diye davransam bir türlü uçamam Yön bulduran, yol gösteren can kalmadı Yavuz düşman koyar mı şimdi beni vurmadan
Günahsız temiz kanım su gibi aktı Kansız kalıp kuruyup bayıldım Karanlık hapse sıkıca kapattı
Gündüz güneşi, gece gümüş nurlu ayı Nazlı nazlı ipek kundaklara sarmalayıp Bizi büyüten altın anam Altay’ı
Dağılıp yılmayan yağan oklardan Türk’ün pars gibi yüreği varken Korka kul mu olduk düşmandan sinen
Gerçekten hasta mı, bitti mi hali? Ateşi söndü mü yürekteki, kurudu mu Kaynayan damarındaki atalar kanı
Kaygıdan kan yutuyoruz, bizim adımıza Layık mı kul olup durmak? Gel gidelim Altay’a, ata mirası altın tahta[2] |
Alıstağı Bavrıma Alısta avır azap şekken bavırım Kuargan beyşeşektey kepken bavırım Kamağan kalın javıdın ortasında Köl kılıp közdin jasın tökken bavırım
Ömirinşe japa şekken jattan bavırım Tüksigen, jüregi tas javız jandar Tiridey terin tonap jatkan bavırım
Anamız bizdi tapkan, asav tayday Bavırında jürmep pe edik salıp oynak Jüzimiz emes pe edi jarkın ayday
Tepisip bir tösekte jatıspap pa ek? Altayday anamızdın ak sütünen Birge emip, birge demin tatıspap pa ek?
Sıldırap, sılk-sılk külip tavdan kulap Dayar bop uşgan kusday sokkan kuyın Tilesek bir bir tulpar beyne pırak
Kelgende jolbarıs bop, jana er jetip Akteniz, Karateniz ar jagına Bavırım, meni tastap, kaldın ketip
Uşam dep umtılsam da damıl tappay Jön silter, jol körseter jan bolmadı Javız javu koysın ba endi meni atpay
Kinesiz taza kanım suday aktı Kansırap, clim kurıp, esten tandım Karangı abaktıga berik japtı
Kündiz kün, tünde kümis nurlu aydı da Arpaktap, şın jipektey arayga orap Ösirgen altın anam Altaydı da
Şabılıp kaytpaytugın javgan oktan Türiktin jolbarıstay jüreginen Şınımen korkak kul bop jaudan bukkan
Şınımen avırdı ma, bitip halı Ot sönip jürektegi, kurgadı ma Kaynagan tamırdagı ata kanı
Kaygıdan kan jutamız. Bizdin atka Layık pa kul bop turu? Kel, ketelik Altayga, ata miras altın takka |