Nermi Uygur (İstanbul, 15 Ocak 1925 – 21 Şubat 2005) Galatasaray Lisesi'nin Latince Bölümü'nü bitirdikten (1944) sonra, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’ne girdi ve 1948’de buradan mezun oldu. Askerliğinden (1948-50) sonra aynı bölümde asistanlık yaptı (1950-52). Köln Üniversitesi'nde üç yıla yakın bir süre fenomenoloji üstüne uzmanlaştı. 1952'de kültür bilimlerine ilişkin bir yapıtla felsefe doktoru, “Edmund Husserl’de Başkasının Beni Sorunu” çalışmasıyla 1955’te doçent oldu. Avrupa'nın çeşitli ülkelerindeki öğrenim kurumlarında araştırmalar yaptı. 1964 yılından itibaren İstanbul Üniversitesi'nde felsefe profesörü olarak çalıştı; bu arada Wuppertal Üniversitesi'nde mantık, dil, sanat, kültür felsefesi ağırlıklı dersler verdi. 1992’de İÜEF Felsefe Bölümü’nden emekli olduktan sonra kendini bütünüyle yazmaya verdi. Nermi Uygur, adını yurt dışında da duyurmuş en özgün düşünürlerdendi. Ayrıca dil-yazın sorunlarını irdeleyen yazılarıyla Nurullah Ataç çizgisinin en güçlü denemecisiydi.
Eserleri:
Başka Sevgisi
Bunalımdan Yaşama Kültürü
Bütün Eserleri - I - Nermi Uygur
Bütün Eserleri II - Nermi Uygur
Çağdaş Ortamda Teknik - Bütün Yapıtları - Denemeler
Denemeci
Denemeli - Denemesiz
Dilin Gücü
Dipten Gelen
Edmund Husserl'de Başkasının Ben'i Sorunu
Eşekler, İkindiler, Yetişimler / Üç Kitap
Felsefenin Çağrısı
Gılgamış Destanı - Gençler için
Gılgamış Destanı - Gençler İçin (küçük boy)
İçimin Sesi
İnsan Açısından Edebiyat
Kuram-Eylem Bağlamı - Çözümleyici Bir Felsefe Denemesi
Kültür Kuramı
Tadı Damağımda - Bir Okur Yazarın Kitap Okuma Serüvenleri
Türk Felsefesinin Boyutları - Bütün Yapıtları
Yaşama Felsefesi