Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümâyân,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nâlân;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Tekrârını ömrün eder i'lân.
Kuşlar mıdır onlar ki her akşam
Âlemlerimizden sefer eyler?
Akşam, yine akşam, yine akşam
Bir sırma kemerdir suya baksam;
Üstümde semâ kavs-i mutalsam!
Akşam, yine akşam, yine akşam
Göllerde bu dem bir kamış olsam!
AHMED HAŞİM
(1883—1933)
Modern Türk şiirinin kurucularından. Saf şiiri savunmuş, bu tür şiirin en iyi örneklerini vermiştir.
19. yüzyılın sonlarında,Fransa'da,Parnasizm’e tepki olarak ortaya çıkmıştır.Hem gerçeği göstermek hem de onun sınırlarını aşmak arzumuza aynı anda cevap veren bir sanat biçimidir.
FECR-İ ATÎ DEVRİ(1909-1912)
Edebiyat-ı Cedîde topluluğunun dağılma tarihi olarak kabul edilebilecek olan 5 Aralık 1901 den 1908 yılına kadar, bu topluluktaki yazarlardan Servet-i Fünûn dergisinde hiç kimsenin hiçbir yazısı basılmadığı gibi, dergi her türlü edebî çalışmaları da bir yana bırakarak, hemen hemen fennî konulardan ve aktüaliteden bahseden bir magazin dergisi hâline gelmişti
Denizlerden
Esen bu ince hava saçlarınla eğlensin.
Bilsen
Melal-i hasret ü gurbetle ufk-ı şama bakan
Bu gözlerinle, bu hüznünle sen ne dilbersin!